Samuel - Pół-elf, najemnik

-Racja, co do pracy to jakiej chciałbyś się podjąć przyjacielu?.

Elevand po chwili namysłu odparł z nutką drwiny w głosie: "Jeszcze nie wiem, co oferują w tym mieście, nigdy tu nie byłem... Aczkolwiek napewno nie mam zamiaru podejmować się żadnej roboty, która wymaga zbytniego wysiłku"

- Ja w młodości dużo ćwiczyłem walkę różną bronią, więc chciałbym tu się nająć i przydać się np w obronie miasta przed możliwym atakiem (Mówiąc to rozglądam się za kelnerem i zamówionymi piwami).

Po chwili podchodzi do was barman. Widać, że musiał nieźle zabalować... Stawia chwiejne kroki a podając wam kufle piwa śpiewa jakąś piosenkę tak zaciągając, że nie jesteś w stanie zrozumieć żadnego słowa, po czym zwraca się w stronę lady... Elevand westchnąwszy odpowiada: "Żartujesz chyba? Ja bym tak nie mógł, dopiero co ledwo wyszedłem z życiem... jeszcze się narażać? Mam nadzieję, ze znajdzie się dla mnie jakaś posada może w pałacu."

-hmm, w pałacu to pewnie nie tak łatwo znaleźć pracę, ale po wypiciu piwa mozemy się przejść za jakimiś ogłoszeniami o pracę, wtedy sie zastanowimy nad ofertami. (Po powiedzeniu tego biorę głęboki łyk piwa).

Elevand przytaknął i również napił się złocistego trunku biorąc głęboki haust napoju. Barman zawahał się i znów zwrócił się w waszą stronę, skończył śpiewać i zapytał się wyraźnie rozbawionym głosem: "O czym tam rozmawiacie panowie? Co ciekawego słychać? Ja cały czas siedzę tylko tu, za ladą... Z chęcią posłuchał bym opowieści wędrowców z odległych krain"

-Ja tam dużo z doświadczenia nie znam, gdyż dużo czasu w mieście spędziłem, mogę opowiedzieć o mojej przygodzie z najemnikami mimo zakazu ojca (Po czym zaczynam opowiadać o mojej przygodzie).

Barman słuchał z zaciekawieniem Twojej długiej i barwnej opowieści. Elevand również zaciekawił się, gdyż nigdy wcześniej nie miałeś czasu wspomnieć mu o swojej przeszłości... Wysłuchawszy o Twoich przygodach barman postanowił nalać Ci jeszcze jeden kufel piwa za darmo... Gdy odszedł od waszego stolika, by nalać piwa Elevand odrzekł: "To może zaciągniesz się do jakiejś organizacji? W tym wielkim mieście zapewne jest ich niemało..."
Po czym pociągnął kolejny duży łyk trunku...

- To coś więcej powiedz mi o tych organizacjach, bo może będe zainteresowany (Po czym biorę kolejny duzy łyk piwa).

Elavand zadumał się na dłuższą chwilę a w międzyczasie barman wrócił już z kolejnym kuflem piwa, stawiając go zamaszyście przed Tobą i rozlewając po trochu na wszystkie strony rzekł: "No, to Panowie za nasze zdrowie! Powiedzcie mi czego szukacie w tym mieście... Tu tylko pełno rycerzy i kupców. Nikt nawet ze mną nie pogawędzi jak Wy."

- Szukamy przygód, pracy i spokojnego konta na noc, wiesz gdzie moglibyśmy się zatrzymać na jakiś czas.

Barman nucąc coś wesołego pod nosem odpowiedział:
Jeśli tylko chcecie, możecie zatrzymać się w jednej z kwater na piętrze mojej tawerny... Biorę jednak 10 miedziaków za dobę."

- Dobrze chyba skorzystamy, przyda się nam odpoczynek po dzisiejszym dniu (Po czym biorę kolejny duży łyk piwa).

Barman uśmiechnął się jeszcze szerzej odpowiadając: "Świetnie! Hehe... Oczywiście żartowałem z tymi 10 miedziakami... Doba kosztuje 20. Daj mi je a wręczę Ci klucz do pokoju."

- To dlaczego powiedziałeś na początku 10 (Pytam i patrze zastanawiająco na barmana).

Barman odchrząknął, zamotał się przez chwilę, po czym odrzekł przepitym głosem: "Co? 10? Nic takiego nie mówiłem... To bierzesz?"

-Niech ci będzie bierzemy 2 pokoje (Po czym wyciągam sakiewkę i wykładam 20 miedziaków).

Barman uśmiechnął się znacząco, wziął monety, po czym powędrował za ladę... Krzątał się przez chwilę, po czym wyciągnął plik kluczy. Wracając wyraźnie chwiejnym krokiem wręczył Ci jeden, mały kluczyk z wyrytą głową byka, po czym wymusił od Elevanda również zapłacenia 20 miedziaków. Śmiejąc się odrzekł: "Mam nadzieję, że wam się spodoba. Brak mi tu towarzystwa..."

Biorę bez słowa klucz i udaje się na górnę piętro szukając pokoju który ógłbym otworzyć tym kluczem.

W końcu dość długiego korytarza na piętrze zauważasz obrośnięte bluszczem, zwilgotniałe, drewniane drzwi, nad którymi figuruje wypchana głowa byka. W jego oczach utkwił dziki szał, czego się nieco zląkłeś. Wkładasz klucz i z trudem przekręcasz go w zardzewiałym zamku, który zaskakuje z trzaskiem. Drzwi także nie było łatwo uchylić... Po chwili mocowania się w końcu stajesz w pokoju. Nie jest on zbyt wielki... Po prawo stoi małe łoże, po lewo stolik, na którym stoi świecznik a obok stolika krzesło. Na wprost kiszkowatego pomieszczenia znajduje się nawet spore okno, które jest całkowicie przysłonięte przez gałąź jakiegoś wiekowego drzewa... Panuje półmrok.

Zdejmuje górną część ubrania i kładę się zmęczone długim dniem na posłaniu, staram się zasnąć.